Czarna bajka

Dojrzewają hasła na poplamionej
gazetami serwecie;
przekwitają słowa rozpanoszone
Reuterami po świecie.

W gąszczu komunikatów
wyrosła czarna niezapominajka.
Wdarł się cień. Nie wiem, czy cień, czy może bajka.

Za górami, za ziemiami czarnymi
słońce przestało świecić; czarne serca tuczyły się pieczenią
krwi — tej najtańszej cieczy.

Czarne koszule katów
spłodziła czarna niezapominajka
Adua. Może to cień, a może bajka?…